W poprzednim odcinku (UR024)  zajmowaliśmy się podstawowym fontem, zawartym w bibliotece Adafruit GFX, który jest zdefiniowany w pliku glcdfont.c. Biblioteka ta oferuje także znacznie ulepszone fonty, jednak my nie wyczerpaliśmy tematu fontu podstawowego.

W dwóch poprzednich odcinkach (UR022 i UR023 dość dokładnie zapoznaliśmy się z wyświetlaczami graficznymi OLED i nauczyliśmy się wyświetlać na nich obrazy – bitmapy. Otwiera to drogę do zrozumienia niełatwego problemu czcionek – fontów.

W poprzednim odcinku (UR022) poznawaliśmy tajemnice wyświetlaczy OLED. Z powodzeniem, ale nie omówiliśmy jeszcze wszystkich tajemnic i wszystkich niespodzianek.

W poprzednim odcinku (UR021)  zaczęliśmy wykorzystywać bodaj najpopularniejsze dziś małe wyświetlacze OLED. Nie zawsze jest to tak proste, jak można by się spodziewać.

W poprzednim odcinku (UR021c) poznaliśmy podstawowe funkcje graficzne uniwersalnej biblioteki Adafruit GFX. Wykorzystaliśmy ją do sterowania matrycowego wyświetlacza LED 32 x 8.Teraz wykorzystamy ją dla wyświetlacza OLED.

W poprzednich dwóch odcinkach (UR017 i UR018) omawialiśmy wykorzystanie łącza RS-485 i standardu MODBUS na przykładzie czujnika wilgotności gleby. Według planów mieliśmy zająć się obsługą graficznego wyświetlacza OLED. Jednak nadesłane listy na temat wyświetlaczy graficznych i matrycowych spowodowały, że tematem tym zajęliśmy się dokładniej, od podstaw.

W tym odcinku nadal będziemy zgłębiać temat czujników wilgotności gleby oraz niezmiernie pożytecznego, często wykorzystywanego protokołu MODBUS i łącza RS-485. Aby dodatkowo nauczyć się czegoś nowego, postanowiłem w tym ćwiczeniu wykorzystać malutką płytkę Arduino Nano.