Interfejs szeregowy jest najprostszą formą komunikacji między komputerem (w tym również z mikrokontrolerem) a światem zewnętrznym. Nawiązanie „porozumienia” wymaga dostosowania się do istniejących wymogów i naturalnym pytaniem, jakie w tym miejscu powstaje jest: jak to zrobić, jak to działa?

Czy wydajność mikrokontrolera zależy tylko i wyłącznie od szybkości taktowania CPU? Może inne czynniki wpływają na wydajność? Jeśli tak, to jakie? Na te pytania znajdziesz odpowiedzi w artykule.

Porty mikroprocesora to sprzętowa realizacja interfejsu umożliwiającego komunikację z otoczeniem. Historycznie patrząc, ewoluowały one od prostych rozwiązań rejestrowych do podzespołów realizujących nawet bardzo złożone działania. To właśnie „siła” tych elementów wpływa na popularność tych czy innych mikrokontrolerów.

Bufor FIFO jest zbawieniem dla wolnych mikroprocesorów i dużych szybkości transmisji. Obsługa FIFO zazwyczaj nie wymaga modyfikacji kodu programu, ale jego zmiana pozwala zwiększyć wydajność systemu.

Wykonanie klawiatury do urządzenia jest zwykle kosztowne. Tanie i estetyczne klawiatury są dostępne dla komputerów. Dawniej, za czasów panowania PS/2, nie było problemu z ich wykorzystaniem. Niestety teraz zazwyczaj mają złącze USB.

Prezentowany w artykule konwerter zapewnia izolację galwaniczną interfejsu USB od mikrokontrolera. Ponadto komunikacja z konwerterem odbywa się nie, jak to jest najczęściej, przy pomocy UART ale z wykorzystaniem SPI. Interfejs ten, w stosunku do UART, w przypadku mostków USB ma wiele zalet.

Już wiemy, że Arduino (konkretnie Arduino Uno) to dość prosty układ elektroniczny z popularnym mikroprocesorem Atmela. Aby uzupełnić podstawową wiedzę, powinieneś przyswoić sobie szereg ważnych informacji dotyczących końcówek wejścia/wyjścia (I/O).

W poprzednim artykule (UR042) zapoznaliśmy się z unikodem i z podstawowymi zasadami kodu UTF-8. Dla uzyskania pełnego obrazu trzeba jeszcze wiedzieć, jak numer znaku w systemie unikod jest reprezentowany w UTF-8.

Podane dalej informacje o unikodzie i UTF-8 nie są zwykłą ciekawostką rozszerzającą horyzonty. W cyklu Wokół Arduino, interesujemy się małymi mikroprocesorami i tym, jak one sobie radzą z tekstami. Radzą sobie dość dobrze, ale zapewne już na początku zauważyłeś, że występują pewne kłopoty i pułapki.

W pierwszej części omówiliśmy zasady kodowania tekstów - napisów i dość dokładnie zapoznaliśmy się z kodem ASCII (ISO). Zanim omówimy uniwersalny system Unicode i zaskakująco sprytne kodowanie UTF-8, musimy wspomnieć o wyświetlaczach znakowych LCD.