Wokół języka C. Piękno (?) języka C – wskaźniki
Kontynuujemy temat zmiennych i omawiamy kwestie, które też są poruszone w artykułach o numerach zaczynających się od UR030. Wszystko to dotyczy pamięci.
Wokół języka C. Piękno (?) języka C – zmienne
W poprzednim artykule PR003 poruszaliśmy ważne kwestie dotyczące paradygmatów, czyli metod programowania i omawialiśmy zalety podziału programu na „autonomiczne kawałki”. Obiecałem pokazać Ci piękno języka C. Wiem, że znajdzie się mnóstwo osób mniej i bardziej zaawansowanych, które (nie bez przyczyny zresztą) wątpią w piękno języka C.
Wokół języka C. Nie bój się paradygmatów – rób swoje, byle dobrze…
Wiele osób, głównie tych młodych, chciałaby błyskawicznie i bez wysiłku nauczyć się programowania mikrokontrolerów. A ściślej mówiąc, chcą, żeby ktoś błyskawicznie ich tego nauczył. Natomiast u Czytelników starszych wiekiem zwykle głównym problemem jest obawa przed ogromem materiału oraz przed licznymi nowymi pojęciami i zagadnieniami. Omówmy to dokładniej.
Wokół języka C. Historia programowania
Wielu elektroników chciałoby programować w języku C, jednak przeraża ich dziwny sposób zapisu. Straszą nawet takie w sumie proste pojęcia jak ciało funkcji, typy danych, operatory, warunki czy pętle. Kłopoty sprawiają zmienne lokalne i globalne, które na dodatek mogą być volatile. Mrożą krew w żyłach wskaźniki, rzutowanie, przeciążanie funkcji, a podczas dalszej nauki także klasy, instancje, dziedziczenie.
Programowanie procesorów z przymrużeniem oka
Wielu osobom programowanie mikroprocesorów wydaje się walką z trudnym przeciwnikiem, którym jest zarówno mikroprocesor, jak i język programowania, którym obecnie najczęściej jest w sumie albo język C, albo C++ (także w Arduino). Czy i Tobie wydaje się, że procesory i komputery są „takie mądre”, a Ty źle się czujesz, bo nie potrafisz ich zaprogramować?
Jak nie uczyć elektroniki
Elektronika to dziś nieprawdopodobnie obszerna dziedzina. Obszerna i w sumie trudna. Ale jakoś trzeba zacząć. Nauka elektroniki zaczyna się od bardzo uproszczonych analogii. Z początku jest to nawet bardzo pomocne, ale zbytnie przywiązanie do tych analogii okazuje się poważną przeszkodą.
Kurs Arduino – Problemy z polonizacją GFX
Ostatnio (UR028) stworzyliśmy i spolonizowaliśmy font GFX, jednak przy próbie wyświetlenia napisu wystąpił błąd, a w istocie dwa pokrewne błędy. Spróbujemy poznać przyczyny i znaleźć sposoby rozwiązania problemu.
Kurs Arduino – Polonizowanie fontów GFX
Zgodnie z zapowiedzią podejmiemy próbę spolonizowania ulepszonych fontów GFX, które omawiane były we wcześniejszych odcinkach cyklu.
Kurs Arduino – Polskie litery w glcdfont.c
W poprzednich dwóch odcinkach (UR025 i UR026) zdobyliśmy komplet informacji, potrzebnych do wyświetlenia wszystkich liter polskiego alfabetu. Najpierw zajmiemy się podstawowym fontem o rozmiarach znaku 5×7 pikseli.
Kurs Arduino – Bitmapowe fonty GFX
Wcześniej zajmowaliśmy się wyświetlaniem grafiki oraz biblioteką glcdfont.c. Nie jest to jedyna możliwość wyświetlania tekstów. Są inne, lepsze.