DHO924 i histereza magnetyczna
Przedstawiony sposób zobrazowania histerezy ferromagnetyków świadczy o tym, że proces pomiaru nie ogranicza się do podłączenia końcówek sondy i odczytania wyniku. Przyrząd pomiarowy nie jest dziurką od klucza umożliwiającą podglądanie Absolutu. Bo tak naprawdę widzimy tylko cienie na ścianie jaskini…
Układ został zbudowany według schematu pokazanego na rysunku 1 i został zmontowany „w pająku”, co jest widoczne na fotografii tytułowej.
Rysunek 1
Tor X oscyloskopu podłączono do rezystora R1, spadek napięcia na nim jest proporcjonalny do prądu w uzwojeniu, a więc do wartości pola magnetycznego. Tor Y podłączono do kondensatora całkującego w uzwojeniu wtórnym, napięcie powinno być więc proporcjonalne do indukcji w rdzeniu. Jak widać na fotografii zostało to zrobione bez zachowania staranności, aby spróbować wycisnąć ostatnie poty z Rigola.
(…)
——– ciach! ——–
To jest tylko fragment artykułu, którego pełna wersja ukazała się w numerze lipcowym czasopisma Zrozumieć Elektronikę (ZE 7/2024). Pełną wersję czasopisma znajdziesz pod tym linkiem. Natomiast niepełna, okrojona wersja, pozwalająca zapoznać się z zawartością numeru ZE 7/2024 znajduje się tutaj.
Paweł Pawłowicz
pawel.pawlowicz@upwr.edu.pl
Uwaga! Wskazówki, jak nabyć archiwalne numery znajdują się na stronie: https://piotr-gorecki.pl/n11
Chodzi o ZE 7/2024.
